Japon bilim insanları, bebeği sallamanın bebeği sakinleştirmenin ve uyutmanın en etkili yolu olduğuna dair bilimsel bir mantık geliştirdiler. Tarih öncesi çağlardan beri insanoğlunun bildiği yöntem, tüm insanlar tarafından yaygın olarak kullanılan bir “yaşam hilesi” olarak ortaya çıktı. Bilimde “taşıma reaksiyonu” olarak bilinir ve tüm yavrularda kusursuz çalışır.
Sonuç olarak, birçok hayvan türünün dişileri, tehlike veya başka bir ihtiyaç durumunda yavrularını bir yerden bir yere taşımak zorunda kalırlar. Taşıma sırasında bebek bir “kargoya” dönüşür – vestibüler aparatı karakteristik sallanmayı tanır ve beyne gevşemesini ve aktiviteyi durdurmasını söyler.
Bilim adamları, bebekleri olan annelerden bebekleri almalarının ve odanın içinde beş dakika yürümelerinin istendiği bir dizi deney yaptılar. Aynı zamanda, çocuğun hayati aktivitesinin özellikle kalp atışını ölçdü. Bir yürüyüşün yeterli olmadığı ortaya çıktı, annenin bebeği yatırdıktan sonra birkaç dakika daha bebekle fiziksel teması sürdürmesi en uygunudur. Yürüme bir “taşıma reaksiyonu” içerir, ancak çocuğu basitçe yere bırakırsanız, vücudu bunu transferin sonu olarak algılar ve tekrar aktif hale gelir.
Bebeğin ağlaması ve yaramaz olması daha da iyidir çünkü bu onun için yorucu bir süreçtir. Genç vücut enerjisini ağlamaya harcar ve daha hızlı aktivite kaybeder. Bu, çocuğun acı çektiği durumlar için geçerli değildir, bu nedenle ebeveynlerin dikkatli olması gerekir. Sonuç olarak, bilim adamları, eski sallanan beşiğin, bebekleri uyutmak ve ebeveynleri aşırı çalıştırmak için ideal olduğu sonucuna vardılar.
